Το Γεφύρι της Άρτας ή κατά την λαϊκή ρήση Γιοφύρι της Άρτας, είναι το σημαντικότερο ελληνικό γεφύρι, γνωστό για τη σπάνια αρχιτεκτονική, όχι μόνο στην Ελλάδα και τη Βαλκανική, αλλά και σε άλλες χώρες.
Το πασίγνωστο γεφύρι της Άρτας βρίσκεται στα δυτικά της πόλης και απέχει από το κέντρο 1 χλμ.. Γεφυρώνει τις δύο όχθες του ποταμού Αράχθου και αποτελεί ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα μνημεία της πόλης.
Στο γεφύρι της Άρτας, κατά τη μακραίωνη ζωή του, έγιναν επισκευές και προσθήκες. Η τελευταία έγινε το 1612. Για το γεφύρι αυτό και το θρύλο του γράφτηκαν πολλές λαογραφικές μελέτες, ακόμη και θεατρικά έργα και όπερες.
Διακρίνεται για τη μοναδική αρχιτεκτονική του αλλά και για τους θρύλους που έχουν συνδεθεί με την κατασκευή του και κυρίως από το ομώνυμο θρυλικό δημοτικό τραγούδι που αναφέρεται στην θυσία της γυναίκας του πρωτομάστορα στα θεμέλια της γέφυρας.
Στη σύγχρονη εποχή η φράση “ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν” χρησιμοποιείται για κάθε έργο που συναντά δυσκολίες και αδυνατεί να ολοκληρωθεί. Η μεγάλη δυσκολία κατασκευής του ενέπνευσε την παράδοση, τον μύθο, την ποίηση, τη ζωγραφική και τη μουσική για να εξυμνηθεί ο δύσκολος αγώνας του ανθρώπου να πραγματοποιήσει μεγαλόπνοα σχέδια.
Χρονολογικά, το χτίσιμο του δεν έχει καθοριστεί ακριβώς. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Φαίνεται ότι είχε αρχικά θεμελιωθεί κατά τον 3ο π.Χ. αιώνα επί βασιλείας Πύρρου του Α΄.